прарадзі́ма, ‑ы,
Самае старажытнае, першапачатковае месца пражывання таго ці іншага племені, народа, той ці іншай пароды жывёл і пад.; месца, дзе першапачаткова зарадзілася, з’явілася што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)