прапе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Моцна наперчыць, насыпаць перцу ў што‑н. Праперчыць мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)