праня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.
Няньчыць некаторы час. Праняньчыць дзіця ўвесь вечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)