прамарнатра́віць, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; зак., што.

Марна патраціць. Прамарнатравіць грошы. □ [Агнёў:] — Як жа ты дакаціўся да такога жыцця? Прамарнатравіў столькі год. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)