прамака́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Прамакальная папера. Але, пакуль адшукаў прамакатку, пляма ператварылася ўжо ў добрую лужыну. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)