пра́ктыкум, ‑у, м.

Від практычных заняткаў па якому‑н. вучэбнаму прадмету, пераважна ў вышэйшай навучальнай установе. Практыкум па фізіцы. Лабараторны практыкум.

[Ад грэч. praktikos — дзейны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)