прадзьму́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дзьмухаючы, прачысціць што‑н. [Тамаш] прадзьмухаў вішнёвы свой папяроснік і закурыў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)