праду́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што. Дакладна, старанна абдумаць. Аўгіня прадумала ўсе спосабы і расказала аб іх бабцы Насці. Колас.
2. Думаць некаторы час. Прадумаць усю ноч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)