прабе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Правесці які‑н. час у беганні.

2. што. Разм. Прапусціць што‑н. за бегатнёй. Прабегаць абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)