полірытмі́я, ‑і, ж.

Адначасовае спалучэнне ў музычным творы двух ці некалькіх рытмаў.

[Ад грэч. poly — многа і rhythmós — рытм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)