плывуне́ц, ‑нца і ‑нцу,
1. ‑нца. Жук, які жыве ў стаячай або павольна цякучай прэснай вадзе.
2. ‑нцу. Водная расліна з шарыкападобнымі пухіркамі на лісцях, якія служаць для вылоўлівання і пераварвання дробных жывёлін планктону.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)