Прыводзілі, да стану ап’янення. // Прыводзіць да стану, падобнага ап’яненню. Цёплая майская ноч п’яніла галовы духмяным пахам квецені — сама што цвілі сады.С. Александровіч.Сена было мурожнае, яно абдавала гарачым пахам і трывожна п’яніла.Скрыган.Паветра п’яніла пахамі разапрэлай на сонцы зеляніны.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)