п’янчу́жка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам; Р мн. ‑жак; м.; ДМ ‑жцы, Т ‑ай (‑аю); Р мн. ‑жак; ж.
Разм. Памянш.-зніж. да п’янчуга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)