пёк, ‑у, м.
Спец. Густое вязкае або цвёрдае рэчыва чорнага колеру, якое застаецца пасля перагонкі дзёгцю або смалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)