пі́ка ​1, ‑і, ж.

Зброя ў выглядзе дрэўка з вострым металічным наканечнікам. Ні разу ў жыцці Ваня не трымаў у руках ні вострай шашкі, ні пікі, нават у сядле ніколі не сядзеў. Новікаў.

пі́ка ​2,

гл. пікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)