перцыпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Непасрэдна ўспрыняць (успрымаць) аб’ектыўную рэальнасць, якая дзейнічае ў дадзены момант на органы пачуццяў.

[Лац. percipere — успрымаць, адчуваць, разумець.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)