пераўю́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.
Наўючыць нанава, іначай. Пераўючыць вярблюдаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)