перапра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

1. Папражыць даўжэй, больш, чым трэба.

2. Спражыць, папражыць усё, многае. Перапражыць увесь гарох. Перапражыць усе гарбузікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)