Разм. Вельмі змучыцца; перастаць мучыцца. Перамучыўся той [воін], абмятаючы снег: быў дужэйшы і сам ненамнога.Дубоўка.Людміла вырашыла заставацца цвёрдай. Няхай Валодзя лепш раз перамучыцца, навошта дурыць хлопцу галаву.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)