перамі́р’е, ‑я, н.

Часовае спыненне ваенных дзеянняў па ўзаемнай згодзе ваюючых бакоў. Заключыць перамір’е. □ Немцы, парушыўшы перамір’е з маладой Савецкай Расіяй, рушылі на ўсход. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)