перадаручы́ць, ‑ручу, ‑ручыш, ‑ручыць;
Даручыць каму‑н. выкананне таго, што было даручана самому.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадаручы́ць, ‑ручу, ‑ручыш, ‑ручыць;
Даручыць каму‑н. выкананне таго, што было даручана самому.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)