пеларго́нія, ‑і,
Паўднёвая расліна сямейства гераніевых з моцна пахучымі лісцямі, каляровымі кветкамі і падоўжнымі пладамі, якія па форме нагадваюць бусліную дзюбу; вырошчваецца і як дэкаратыўная расліна.
[Ад грэч. pelargos — бусел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)