печане́гі, ‑аў; адз. печанег, ‑а, м.

Народнасць цюркскага паходжання, якая начавала ў 9–11 стст. н. э. па паўднёвым ўсходзе Еўропы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)