пеа́н, ‑а, м.

1. У старажытнай Грэцыі — гімн богу або з выпадку вайны.

2. Тое, што і пеон ​1.

[Грэч. paián і paión.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)