пазвано́чнік, ‑а, м.

Асноўная частка шкілета ў чалавека і некаторых жывёл, якая складаецца з пазванкоў. Пазваночнік малпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)