пазава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.
Рабіць пазы ў чым‑н. Пазаваць шула. Пазаваць вушакі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)