павыто́чваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вытачыць усё або вялікую колькасць чаго‑н. Павыточваць шахматныя фігуры.

павыто́чваць ​2, ‑ае; зак., што.

Вытачыць вялікую колькасць чаго‑н. у чым‑н. Шашаль павыточваў дзіркі ў сценах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)