павыстро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выстрачыць што‑н. у многіх месцах, выстрачыць усё, многае. Павыстрочваць узоры. Павыстрочваць усе каўняры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)