паві́ць, паўю, паўеш, паўе; паўём, паўяце; заг. паві; зак., што.

1. і без дап. Віць некаторы час.

2. Звіць усё, многае. Павіць усе ніткі ў клубок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)