Verbum

патупаце́ць, ‑тупачу, ‑тупаціш, ‑тупаціць; зак.

Разм. Тупаючы, пабегчы, пайсці. Салдаты з кацялкамі, перагавар баючыся, адзін за адным патупацелі некуды на вуліцу. Мележ. Чарада хлапчукоў патупацела напрасткі з крыкам. Арочка.