пата́ш, ‑у, м.

Рэчыва ў выглядзе белага зярністага парашку са шчолачнымі ўласцівасцямі, якое атрымліваюць з попелу, а ў прамысловасці — пераважна з прыродных солей.

[Англ. potash.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)