Разм. Тое, што і падтакваць. Афіцэр слухаў, патакваў.Лынькоў.Апусціўшы казырок кепкі ад сонца на самы нос, ён пабліскваў з цянёчку хітрымі вачыма і часта патакваў расказчыку: «ага!», «а як жа!..»Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)