пастрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.
Страляць час ад часу. Немцы больш не ўставалі, пастрэльвалі ляніва.Місько.Па горадзе паўзлі чуткі: нехта на дарогах.. пастрэльвае гітлераўцаў.Новікаў.Зрэдку, кароткімі чэргамі, пастрэльвалі з кулямёта.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)