пастарэ́нне, ‑я, н.
1. Стан паводле знач. дзеясл. пастарэць.
2. Спец. Змяненне форм і ўласцівасцей рэчыва пад уздзеяннем розных тэхнічных умоў. Пастарэнне металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)