Verbum

паспява́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад паспяваць ​³.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які паспяхова вучыцца, не адстае ў вучобе. Я ў Яўгенні Пятроўны лічыўся паспяваючым вучнем. Грамовіч.

3. у знач. наз. паспява́ючы, ‑ага, м. Той, хто паспяхова вучыцца, не адстае ў вучобе.

4. Дзеепрысл. незак. ад паспяваць ​³.