пашны́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. Тое, што і пашнарыць. [Бацька] устаў, пайшоў у каморку, пашнырыў там і вярнуўся назад з поўнай місай марынаваных грыбоў і кавалкам сала. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)