парша́, ‑ы, ж.

1. Заразная хвароба звычайна на скуры галавы пад валасамі, пры якой з’яўляюцца струны і рубцы. // Разм. Струпы, высыпка на целе.

2. Захворванне сельскагаспадарчых раслін, якое характарызуецца паверхневым пашкоджаннем тканак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)