папакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., што, чаго і без дап.
Разм. Курыць доўга, неаднаразова; скурыць многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)