пападушы́ць, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.
Разм. Душыць доўга, неаднаразова (гл. душыць 1).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)