панто́флі, ‑яў; адз. пантофель, ‑я, м. і пантофля, ‑і, ж.
Дамашнія туфлі, звычайна без заднікаў. [Свідраль] то лажыўся, то ўставаў і ўзрушана крочыў па пакоі ў мяккіх пантофлях.Дуброўскі.— Ты ж памерай толькі... — хоча ўсунуць Ганьчыну нагу ў пантофель дзядзька.Васілевіч.Нехта згубіў пантофлю, і яна валялася пасярэдзіне калідора.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)