панегіры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто празмерна захапляецца кім‑, чым‑н., услаўляе каго‑, што‑н. // Аўтар панегірыка; той, хто ўслаўляе каго‑, што‑н. у сваіх творах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)