панібра́цтва, ‑а, н.

Залішняя бесцырымоннасць, фамільярнасць у абыходжанні. Хлопцы адкінулі ў адносінах да Маі ранейшае панібрацтва і стараліся быць галантнымі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)