панава́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Наваліць, нагрузіць на каго‑, што‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Панавальваць галля на кастры. Панавальваць бярвення на машыны.

2. Накідаць у беспарадку многа чаго‑н.

3. звычайна безас. Нападаць у вялікай колькасці. Панавальвала снегу ўпояс.

4. Зрабіць шляхам валення многа чаго‑н. Панавальваць валёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)