панарабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

1. Нарабіць, вырабіць вялікую колькасць чаго‑н.

2. і без дап. Разм. Учыніць многа чаго‑н. (звычайна непрыемнага, дрэннага).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)