Verbum

панапіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. чаго. Напхаць многа чаго‑н. куды‑н. — Воз [бандыты] наклалі, як гару, ды яшчэ [гавару] у мяшкі панапіхалі. Чарнышэвіч.

2. што. Напіхаючы, напоўніць чым‑н. усё, многае. Панапіхаць сеннікі саломай.