Verbum

панака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму і без дап.

Паказаць, паведаміць усім, многім. [Бацька:] — Дык мы ж твайго вяселля не гулялі, то дома параіліся ды сёння і згуляем.. Я ўжо там і гасцям панаказваў. Сабаленка.