панаграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Нагрэбці вялікую колькасць чаго‑н. Панаграбаць кучы лісця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)