паме́шчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да памешчыка, належыць яму. Памешчыцкая гаспадарка. Памешчыцкая зямля. □ Зрэдку праносіліся памешчыцкія карэты, запрэжаныя ў тройкі або чацвёркі стаенных коней. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)