паліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак.
1. што. Разлінеіць усё, многае. Палінеіць увесь сшытак.
2. і без дап. Лінеіць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)