Час ад часу калыхаць. Лёгкі ветрык пакалыхваў фіранкі на расчыненых вокнах.Вірня.У пяцісценным дамку свайго зяця Міканор сядзеў за аклеенай перагародкай і ледзь чутна пакалыхваў унука.Кулакоўскі.//безас. Пра гайданку на вадзе, у цягніку і пад. У вушах яшчэ стаяў шум колаў [поезда], і, здавалася, нават крыху пакалыхвала.Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)